Oei oei zie ik sommige al denken…dat er ook nog bij!!!.
Momenteel onderzoekt men in Vlaanderen wat er mogelijk is in het lager onderwijs i.v.m. coding – programmeren. STEM-lessen worden zeker al toegepast in Secundair onderwijs.
Stem staat voor Science – Technology – Engineering – Mathematics. Men is daar al bezig om dit een goede invulling te geven. Maar het is niet fout om te stellen dat scholen bezig zijn met een zoektocht. Ik vermoed dat het een tocht met hindernissen is, maar zeker ook met successen. Men vindt het ook terug in de studiewijzer voor leerlingen om hun studiekeuzes te bepalen. De bedrijfswereld zal er blij met zijn. Wat met de lagere school? Implementeren??
Is het nu nuttig om dit in lagere school te introduceren. Mijns inziens wel.
De waaromvraag: leerlingen moet je meepakken in computationeel denken. In een lagere school, zelfs vanaf kleuterafdeling kan je hier aan werken. Laten we computationeel denken even vervangen door “logisch- creatief denken met ict waar een efficiënte oplossing denkpiste ontstaat“. Dat dekt alvast iets beter de lading en is verstaanbaarder.
Doen we dit dan niet in de lagere school? Wellicht wel, maar is de output vandaag wel goed aanwezig?
Ik herinner mij in een ver verleden nog de verzamelingenleer. Het was een wiskundige vorm van redeneren in dagdagelijkse situaties. Het was best listig en niet makkelijk voor elke leerling. Alvast leerden studenten redeneren, logisch denken als je het een beetje op een realistische pedagogische manier aanbracht. Dat dit aanbod creativiteit losweekte laat ik in het midden.
Toch schrapte men dit uit het leerplan.
Vraagstukken oplossen: nog zo één die we niet meer bij naam mogen noemen. Nu zegt men “probleemoplossend denken”. Vraagstuk => realiteitsgericht => creatief??? Ja als je dat kaderde in de juiste context kreeg je wel wat leerlingen mee. Logisch denken, ja we deden/doen dat al.
Maar toch merken we dat leerlingen het net moeilijk hebben met deze denkmodellen.
Hoe komt dit?
– Stu(r)(w)en wij ze te veel naar oplosmethoden om de leerkracht succes te laten beleven.
– nemen we geen tijd en ruimte om naar andere oplosmodellen van de leerlingen te luisteren.
– stoppen we deze leerstof te veel weg in contractwerk – differentiatie?
Is de opkomst van coding en programmeren dan een terugkerende hype in een ander kleedje. Ik denk dat we nu in een hogere fase zitten.
Logisch en creatief denken (via ict) is wellicht niet weggelegd voor elke lesgever. Om dit dan te introduceren moet het laagdrempelig zijn maar toch efficiënt. We mogen niet vergeten dat de eerste fase van “coding en programmeren” echt een unplugged versie moet zijn. (zonder handelingen achter computer, louter het probleemoplossend denken creatief aanbieden).
Scholen zullen wellicht creatief met hun lestijdenpakket moeten leren omspringen. Durven ze af te stappen van vaste klastitularissen om dit te doorbreken en mensen met talent in modules bij de leerling te brengen.
Het is dus liefst niet te omvatten in een methode. Hopelijk komt er zo geen op de markt en blijven uitgeverijen er met hun “inkt-polletjes” van af.
Wat de invulling dan moet zijn? Nog een moeilijkere.
Ik geloof hard in een soort module die je plaatst in je werkrooster van de school. Je hebt zeker een “makers-space” nodig en leerkrachten met goesting. Ik kan me zo al voorstellen dat zelfs leerlingen snel de bovenhand kunnen nemen, en dat vraagt net een open aanpak met de juiste tools. (moeilijke zoektocht)
Het computationeel denken is in (zie infographic) sterk uitgebeeld.
Ik zeg dus volmondig ja, maar met een plan. Liefst een probleemoplossend creatief plan en een goede informatiedoorstroming van kleuter <=> lager <=> secundair <=> Hogeschool/unief/bedrijfswereld. (Merk de <=> op!!)
wimmeblog 